Met een onzeker gevoel bel ik aan. Een donkere, geblokte jongen opent de voordeur. ‘Kom erin, je bent welkom bij de familie Malki,’ zegt de jongere broer van Sanharib. Het jongere zusje biedt me een drankje aan. Sanharib Malki komt de woonkamer binnen. Hij voelt zich slapjes. ‘Mal à la gorge,’ zegt hij. Sanharib Malki was de ontdekking van het Belgische voetbalseizoen 2007-2008. De Syrische spits en doelpuntenmaker van Germinal Beerschot wist voetbalminnend België te bekoren. Syrische spits? Malki is balvirtuoos én overtuigd christen. Hij is de enige Assyrische speler in de eerste klasse van de Belgische competitie.
Sanharib Malki - spits tussen Beerschot en Damascus
Belg in Brussel
Sanharib Malki zag 24 jaar geleden het levenslicht in Al Qamishli, een stadje in het noordoosten van Syrië bij de Turkse grens. Aan de andere kant van die grens, in Turkije, ligt de christelijke regio Tur Abdin, waar eveneens orthodoxe christenen wonen Malki heeft weinig herinneringen aan zijn vroege jeugd in Qamishli. Hij verbleef zes jaar in Syrië. Toen was de maat vol voor de christelijke ouders van Sanharib en ze besloten te emigreren. ‘We wisten dat het leven in West-Europa beter was en we hadden reeds familie wonen in Duitsland,' zegt Malki. In Jette leerde Malki snel nieuwe vriendjes kennen en hij liep school in het Brusselse. ‘Ik voel me Belg, want ik woon hier al haast twintig jaar, ik heb niets anders meegemaakt,’ zegt Malki met hese stem. Toch merk ik dat ik me niet in de gewone Vlaamse huiskamer bevind. De Malki’s spreken onder elkaar, met veel drukke gebaren, een taal die ik niet kan plaatsen en waar ik niets van begrijp. ‘Ik versta Jezus,’ zegt Malki. ‘De omgangstaal in dit huis is Aramees en dat is de taal die Christus sprak.’ Malki keerde dit jaar voor het eerst terug naar Syrie. Als een vreemde in eigen land herontdekte hij zijn geboorteland. ‘Het was een emotioneel weerzien. Ik ontmoette veel vrienden en kennissen van vroeger.’
Assyrische achtergrond
Malki speelde voor voetbalclub KSV Roeselare. Tijdens de winterstop van 2006-2007 maakte hij de overstap naar Germinal Beerschot. ‘GBA nodigde me uit voor een test. Wat me meteen opviel, was de professionele infrastructuur in Wilrijk. Op GBA leeft het voetbal. Het is een club met een rijke traditie en elke week spelen we voor een goed gevuld stadion. Al die zaken maakten de keuze voor GBA relatief eenvoudig,’ zegt Malki. In zijn eerste halve seizoen zat de spits meestal op de bank. Tijdens het volgende seizoen brak hij door en hij werd met zijn 16 doelpunten net geen topschutter.
Malki - Assyriër in Brussel De Belgen kennen hem nu als voetballer, maar ze weten niets van zijn Assyrische achtergrond in zijn geboorteland Syrië. Malki legt uit. ‘In de gemeente Jette woont een aanzienlijke groep Assyriers. Het zijn geen Arabieren, maar Aramees sprekende orthodoxe christenen. Als je daarover begint tegen Belgen of Vlamingen, dan horen ze het in Keulen donderen. In België kent niemand onze gemeenschap. Ze kennen soms de verhalen uit de oude doos over het Assyrische rijk in Mesopotamië, het tweestromenland tussen Eufraat en Tigris, maar ze weten helemaal niet dat er ook nu nog Assyriërs leven. In Syrië zijn we als christenen een minderheid, daar zijn we wel gekend'.
Spits voor Syrië
Niet alleen de zusjes luisteren mee, de mama en de jongere broer zitten er ook bij in de woonkamer. Malki’s moeder gebaart naar het kleine salontafeltje. Of ik nog een Fanta lust? Of liever thee, of koffie? Het mobieltje van Malki laat keer op keer zijn muziekje horen. Hij vertelt aan vrienden en trainer dat hij vandaag thuis blijft. Geen training, zoals elke zieke sterveling een hoestsiroopje en vroeg naar bed. ‘Morgen zal het wel beter zijn, hoop ik. Ik ben een man van het veld, ik trap te graag tegen een bal,’ lacht Malki. Na zijn definitieve keuze voor het leven van profvoetballer wilde Malki ook proeven van het leven als international. Hij ging mee op stage met de Belgische olympische selectie in Malta, maar in het nationale voetbalteam onder coach Vandereycken voelde hij zich niet echt welkom. Het onbehaaglijke gevoel van regendruppels in je nek. Malki: ‘Ik had gehoopt dat ik als een van de topschutters van het seizoen 2007-2008 bij de 18 geselecteerden zou zijn en met een plaats op de reservebank was ik al tevreden. Maar ik werd als laatste, als 24ste speler, bij de groep geroepen en ik ben niet graag het vijfde wiel aan de wagen.’
Qamisli - geboortestreek van Malki in NO Syrië Het werd een keerpunt in zijn voetbalcarrière. Malki ging naar zijn geboorteland Syrië en daar werd hij heel uitbundig ontvangen. Mensen omhelsden hem en vielen hem om de hals. Hij voelde zich de koning te rijk in Syrie en toen was zijn keuze meteen gemaakt. ‘Als 24-jarige moest ik een beslissing nemen, want je kan maar enkele jaren spelen als international, je lichaam blijft niet eeuwig jong. Ik voelde in Syrie dat de mensen me daar echt apprecieerden en dat ze mijn inzet hoog inschatten. Ik koos simpelweg voor het voetbal, ik koos voor de Syrische nationale ploeg,’ zegt Malki. Hij wil zich nu met Syrië concentreren op de kwalificatiewedstrijden voor het WK-voetbal van 2010 in Zuid-Afrika. Als Assyriër, orthodoxe christen en goalgetter moet Malki zorgen voor de doelpunten van het Syrische nationale team, dat naast hem enkel moslimspelers in zijn rangen heeft. In Syrië kan zijn reputatie voorlopig niet meer stuk bij zijn volksgenoten van de christelijke Assyrische minderheid aldaar. Hij kreeg van hen enthousiaste brieven, ze vonden het fantastisch dat hij als profvoetballer uiteindelijk toch voor zijn geboorteland koos.
Tekst en foto's - Guy Soki
|